Sinop’ta yarım asırlık yorgancı Alaaddin Karaahmetoğlu, artan maliyetler sonrası dükkanını kapatma kararı aldı. Karaahmetoğlu, “Dayanma gücüm kalmadı. Pahalılık benim sanatıma olan aşkımı, sanatıma olan isteğimi büsbütün bitirdi. Bir eser alamıyorum. Vatandaş da alamıyor. Karar verdim. Ben bu mesleğimi devam ettirmeyeceğim” dedi.
Sinop’ta yarım asırdır yorgancılık yapan, 67 yaşındaki Alaaddin Karaahmetoğlu, “Vatandaş konuttan çıkarken cebine 200 TL koyuyor. Geliyor pazaryerine. Alışverişini yapıyor parası bitiyor. Gelip de benden yastık mı alacak? Alamaz. Yorgan mı alacak? Mümkün değil” diye konuştu.
“Kesin bir kapatma kararım var”
Esnaf Alaaddin Karaahmetoğlu şunları söyledi:
“Hayat koşulları, günden güne artan fiyatlar belimizi büktü. Benim alım gücüm azaldığı üzere halkımızın da alım gücü azaldı. Beşerler gelip benden bir şey alamıyor zira kıymetli. Ben hak veriyorum. Ancak bu vakit zarfında benim de dayanma gücüm kalmadı. Pahalılık benim sanatıma olan aşkımı, sanatıma olan isteğimi büsbütün bitirdi.
Alamıyorsun bir şey. Vatandaş da alamıyor. Karar verdim. Ben bu mesleğimi devam ettirmeyeceğim dedim. Yıl başına kadar elimde olan eserleri azaltabilirsem iş yerimi kapatacağım. Olmuyor.
Uşak vilayetimizden gerçek eserler getirttirdim, halkımız alsın sebeplesin diye. Ter yapmayan eserler getirtirdim. Yorganımı, yastığımı eserlerimi onlarda yapıyorum ancak halkımızda alım gücü olmayınca dükkana dolduruyorsun, ancak satamıyorsun, duruyor burada.
Hatta elimdeki yorganların birçok 3 yıllık. Neden? Zira satamıyorum. Vatandaşlar alamıyor. Ucuz olduğu için elyaf yorgana yöneliyorlar. Ancak sağlıklı mı? Değil mi? Vatandaş artık ona bakmıyor. Neye bakıyor? Ucuza bakıyor. O yüzden Allah müsaade verirse yıl başına gerçek elimdeki malı azaltmam lazım. Yıl başını geçebilir tahminen lakin mutlaka kapatma kararını verdim.
“Her ay artırım mı gelir?”
Son 3 aydır ben mal almadım. Baktım ki ileriyi göremiyorum toptancı arkadaşla görüştüm. Daima ‘ağabey artırım geldi’ diyor. Her ay artırım mı gelir? Pamuğa artırım, yüne artırım, elyafa artırım, astara artırım, kumaşa artırım.
Vatandaşa bu artırımı yansıtmaya kalkarsak o vakit vatandaş diyor ki ‘Ben elimdeki eskilerle yönetim ediyorum. Ben senden gelip yorgan almam, yastık almam.’ Evvelden işlerim hoştu. Pandemiden evvel bayağı bir sirkülasyon vardı. En azından vatandaşta bir alım gücü vardı. Müşteri dükkanımıza girdiği vakit, ‘kardeşim şunları indir’ kederi. Sarardık, verirdik. En azından bütçeye hitap ediyordu. Memurun da bir geliri var. Memurun da geliri dışına çıkması mümkün değil. Benim işletmem pazaryerine yakın bir yerde. Vatandaş konuttan çıkarken cebine 200 TL koyuyor. Geliyor pazaryerine. Alışverişini yapıyor parası bitiyor. Gelip de benden yastık mı alacak? Alamaz. Yorgan mı alacak? Mümkün değil.” (ANKA)