Kuveytli Vehhabi Osman el- Hamis’in Diyanet’e bağlı Sakarya’da bir mescitte vaaz vermesinin gerisinde yaşanan Vehhabi tartışması devam ediyor. Ümit Özdağ, Cübbeli Ahmet Vehhabi tehlikesine karşı ihtarda bulunmuş, hatta Sakarya Müftüsü Hasan Başiş’le bu mevzu üzerine tartışmışlardı.
Türkiye gazetesinden Dr. C. Ahmet Akışık da bugünkü yazısında Vehhabiliğinin Batı tarafında yaratılmış bir mezhep olduğunu tabir ederek şöyle yazdı:
Batılılar, bilhassa Misyoner Müsteşrikler, çok kısa vakitte teşkilatlanarak, İslam dini’nin yayılışını ve halka tesirini durdurmak için çeşitli projeler üzerinde çalışmaya başladılar. İstişrak/Oryantalizm, bu hedefle kurulan bir teşkilatlanmanın ismidir. Bu merkezlerde, Üniversitelerde ve Kilise vakıflarında kendi eleman ve casusları eğitildi ve yetiştirildi.
Müsteşrikler, evvel, direkt İslam’ın bâtıl bir din olduğunu söylediler – hala açıktan söyleyenler, yazanlar, çizenler mevcut – bu teşebbüs, Müslümanlar ortasında kabul görmedi, hatta reaksiyon ile karşılandı.
Bu sefer Oryantalistler, taktik ve plan değiştirerek, Müslümanların kendi temsilcileri vasıtasıyla İslam’ı değiştirme, bozma ve etkisiz hâle getirme teşebbüslerine başladılar. Fakat, bu faaliyette asla ıslahat kavramının kullanılmaması, ıslah, asla dönüş, modernizm üzere halkın da tasvip edebileceği tabir ve tabirler üzerinde durulması kararlaştırıldı.
Ilımlı İslam kavramı, bu türlü bir niyet ve projenin yapıtıdır. Buna nazaran strateji: ‘Kur’an’daki ahkâm’ın kararı geçmiştir, cihad asla yapılmayacak, ehl-i kitab’a kâfir denilmeyecek, başka dinler de haktır, peygamberi ve vahyi inkâr etse de tekfir ve tefrik sözleri, muhakkak kullanılmayacak, bu itikadı taşıyanlar Müslüman addedilecek ve bunun ismi da Ölçülü İslam/light islamic olacaktır’.
Batı’nın İslam dünyasında Müslümanların önüne koydukları İslam projesinin çerçevesi budur!
Vehhâbîlik, bu projede yer alan bir ünite ve bir kısımdır.”
DİYANET’İ YAYILMA ALANI SEÇTİLER
Camilerde ve mescitlerde Vehhabiller, Hz. Muhammed ve öbür ismi olan Hulefa-i Raşidin isiminin asılmasını putçuluk olarak gördüklerinden yasakladı.
Bugün Ankara Diyanet İşleri Başkanlığı Mescidi ve İstanbul İlahiyat Fakültesi Mescidi’nde de bu isimlerin kaldırıldığını söz eden Ahmet Akışık yazısını şöyle sürdürdü:
“Ülkemizdeki Vehhâbî zihniyetine ve inanışına sahip olanlar, Diyanet’i, İHL’ni, İlahiyat/İslami İlimler Fakültelerini ve kimi Vakıfları, kendileri için uygun yayılma ve faaliyet alanları olarak görmektedirler.
20 sene evvel mescitlerimizde kimi Vehhâbî zihniyetine sahip vaiz ve müftüler, Ka’be ve Medine imamlarını iftiharla taklit eden vaazlar (!) veriyorlardı. Bu son 20 sene içinde, üst idare tarafından – şehidlere meyyit demeyiniz, onlar diridir – âyeti, sık söylenmeye başlayınca, bu bireylerin sesleri kesildi.
Vehhâbîler, mübarek gün ve gecelerin kutlanmasına, mevlid okunmasına, sakal-ı şerif ve kutsal emanetlere hürmet gösterilmesine karşıdırlar. Kimi Modernist İlahiyatçı ve din vazifelilerinin bu bahiste Vehhâbîler üzere düşündükleri ve inandıklarına dair kitap, seminer ve görüntüleri mevcuttur.
Vehhâbîler, cami ve mescidlerde kubbe altında Hazret-i Peygamber’in mübarek ismi ile Hulefâ-i Râşidîn’in ism-i şeriflerinin asılmasını putçuluk olarak görmekte ve bu isimlere put gözüyle bakmaktadırlar. Selçuklu ve Osmanlının bütün cami ve mescidlerinde bu mübarek isimler bulunmaktadır. Harem-i Şerif dahil, hiçbir Vehhâbî cami ve mescidinde bu onurlu isimler yoktur ve asılması yasaktır.
İstanbul İlahiyat Fakultesi Camii ile Ankara’da şimdiki DİB Mescidinde kubbe altında da bu mübarek isimler yoktur. Dünyaya gelince, Vehhâbîlerin el atmadıkları bir İslam bölgesi yok üzeredir. Avrupa ve Amerika’da mescidlerin birden fazla onların elindedir.”