Karar muharriri Akif Beki, Seyahat olaylarında “camiler yakıldı” haberlerinin Diyanet İşleri Cami Hizmetleri Daire Başkanlığı’nın yazısı ile yalanlanmasına karşın, iktidar medyasının sessiz kalmasını eleştirdi. CHP Milletvekili Tacettin Bayır’ın CİMER’e sorduğu soruya verilen karşılıkla kayıtlara geçmiş bir cami yakma olayının olmadığının katılaştığını belirten Beki, “Dezenformasyona, palavra haberlere karşı savaş başlatanlardan tıs yok.” dedi.
Akif Beki’nin ‘Yakılmayan mescitler yenilen haklar’ başlıklı yazısı şöyle:
“Berat Albayrak’ın bakanlığa veda notunda bahsettiği felaket, tam da bu olsa gerek.
‘At izi, it izine karıştı. Hak ile batılı ayırmak zorlaştı’ demişti.
Haram ile helalin artık birbirinden ayırt edilemez biçimde karıştığını gördükçe Albayrak’ı anıyor, bir kere daha hak veriyorum.
Alın size son örneklerden ikisi…
Biri, Seyahat olaylarında mescitlerin yakılıp yakılmadığı.
CHP Milletvekili Tacettin Bayır, CİMER’e soruyor.
İçişleri, karşılıksız bırakıp soruyu Diyanet’e yönlendiriyor.
Diyanet’in Cami Hizmetleri Daire Başkanlığı ise vilayetlerden kendilerine ulaşan bu tarafta bir evrak yahut rapor bulunmadığını bildiriyor.
Diyanet, açıkça yalanlamış oluyor.
İçişleri, doğrulayabilse çoktan doğrulardı.
Fakat ‘camiler yakıldı’ argümanını köpürten iktidar medyası, Diyanet’in yalanlamasıyla ilgilenmiyor, dönüp bakmıyor bile.
Hak ile batıl ayırt edilebiliyor, haram ile helal karıştırılmıyor olsa yer, yerinden oynardı.
Hatta palavra, buna karşın sürdürülüyor, önü kesilmiyor, yayılmaya devam ediyor.
Böyle tehlikeli bir palavraya yol verilmese, yayılması istenmese mümkün mü?
Yolsuzluğu mazur görüyor, rüşveti anlayışla karşılıyor, özetle ne diyordu:
‘Çalıyorlarmış, benim meselem değil, Allah’la onun ortasında. Neymiş çaldığı ya, Allah aşkına. Biz de çalıyoruz, biz de vergi kaçırıyoruz burada. Palavra mı kardeşim, çalmayan var mı Allah aşkına. Dürüst olmak lazım kardeşim, Allah başımızdan eksik etmesin. 50 tane de oyum olsa ona. Şükür, çok şükür…’
Başkasının hakkını yemeyi, haksız çıkar sağlamayı, Allah’la kul ortasındaki bir problemmiş üzere anlatıyor.
Parası çalınanları, hakkına girilenleri alakadar etmezmiş, ahirete bırakılacak bir işmiş, bu dünyada hesabı sorulacak bir kabahat da değilmiş üzere.
Ama üçüncü şahısları etkilemeyen, kimseyi ilgilendirmeyen, hukuken cürüm da içermeyen günahlara gelince değişir çabucak bu ağızlar.
Namaz mı kılmıyor, başını mı örtmüyor, ziyanı kendine içki mi içiyor, kendi yararıyla domuz mu yiyor!..
Hesabını ahirete bıraktırmazlar alimallah. Bu dünyada lanetleyerek kınayıp yargılar, gerisinden bin bela okuyarak cehenneme de yollarlar.
‘Anasına, bacısına, karısına, kızına’ namaz kıldırıp baş örttürmeyenler mi var!..
Onların ‘babalığına, kocalığına, abiliğine’ laf etme hakkına da sahiptir hocaları.
‘Kadınlara üstünlük misyonu’nu aksatan ‘erkekler’i, cami kürsüsünden bağıra çağıra azarlayabilirler de.
Görev dağılımında herkese düşen rol bu türlü, ne yaparsınız.
Hocaların fıkıh hocası, Yeni Şafak’ta fetvasını vermişti. Dindarların iktidarına ziyan verecekse haksızlık, hukuksuzluk, yolsuzluk, rüşvet üzere gerçeklerden şikâyet etmek dinen sakıncalıydı. Bu türlü doğruları söylemeye, ‘caizdir’ denilemezdi.
Dimyat’a pirince giderken konuttaki bulgurdan olmamak için, kurtlu bulgura kaşık sallamaya devam edilmeliydi.
Yalan propagandaya fetva verilmiş yani.
‘Sanki diğeri olsa çalmayacak mı’ denilerek yolsuzluk ve rüşvet, alenen sorun olmaktan çıkarılmış.
Ar perdesi, göstere göstere yırtılmış artık.
Pazarcı arkadaştan, öbür ne bekliyordunuz! Yaptığı, fetvaya uymaktan ibaret.
——
Peki ya Allah korkusu mu!
Hadi kanundan kaygı, kuldan utanma kalmadı…Peki ‘Allah korkusu nerede’ derseniz…
Allah’tan korkmak, Allah’la korkutulanlara düşüyor.
Haşa, elinde Allah ismine kızma yetkisi olduğunu sananlar, size kızacak. Allah’la aranızdaki günahlarınızdan ötürü size hiddetlenecekler.
Allah şaşırtmasın, tahminen dini anlatanlar, kendilerini kutsal zannedip anlattıkları dinin yerine bile koyacak.
Sizden de dini kendince anlatana, dinin kendisiymiş üzere davranıp boyun eğmenizi bekleyecekler.
Onların, kutsal ismine ağızlarına geleni size söyleme hakları varmış üzere sineye çekeceksiniz.
Maazallah, onlara karşı yanlış bir söz mi kullandınız!…
Hemen ‘sen dine, kutsala bir şey mi diyorsun, Allah seni yakar bak’ diyerek zebani kılıcı kuşanıp sizi korkutacaklar, infaz için üstünüze yürüyecekler.
‘Allah’tan korkun’ diyeceğiniz yer, işte burası.
Kulun kızacağı şeyi güzel karşılıyor lakin takdiri Allah’ın gazabına bırakılacak işlere mi kızıp öfkeleniyorlar!
Onlar yerine tekrar siz, Allah’tan korkacaksınız.
Rol dağılımı bu türlü.”