T24 Haber Merkezi
Şiddetle çabaya ait kıymet ve marifetlerin okul öncesi periyottan başlayarak her kademedeki öğrencilere kazandırılması gerektiğini belirten Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, “Çocuk ve gençlere yönelik olarak, kendini tanıma, his idaresi, irtibat odaklı alaka mahareti, çatışma çözme, hudut koyma, karşılıklı hürmet mevzularında tesirli önleyici rehberlik programlarının uygulanması gerekiyor. Bu maharetleri küçük yaştan itibaren öğretmek, gelecekte sağlıklı, şiddet içermeyen münasebetlerin geliştirilmesine katkıda bulunabilir. Şiddeti engellemeye yönelik eğitimler anaokulunda başlamalı” dedi. Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, ebeveynlerin de tedbir alması gerektiğini belirterek alabilecekleri tedbirleri sıraladı.
Özellikle gençler ortasında yaygınlaşan şiddet olaylarına ait açıklamalarda bulunan Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, tahlil teklifleri sundu. Şiddetin dünya çapında milyonlarca bireyi, aileyi ve toplumu etkileyen yaygın bir sorun olduğunu tabir eden Prof. Dr. Coşkun, “Şiddetin tarifi yapılırken çoklukla fizikî şiddet akla geliyor. Fakat bireyin zorlama, tehdit, aldatma, çeşitli baskılarla güç kullanarak iradesi dışında hareket etmeye zorlanması üzere istismar durumları da şiddete neden olan, yol açan etkenler olarak kabul edilebilir” diye konuştu.
“Şiddet her birimizin çabucak yanı başında olabilecek bir olgu”
“Her türlü şiddetin üç çeşit tarafı bulunur: Mağdur, fail ve seyirci” diyen Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Toplumdaki her birey bu taraflardan birisi olmaya aday. Şiddet bu tarafıyla düşünüldüğünde her birimizin çabucak yanı başında olabilecek bir olgudur. Çocuk ve gençler bu manada en riskli gruplardandır. Zira her türlü şiddetin erken yaşlardan itibaren izleyicisi olmuş durumdalar ve bu durum yanlışsız ile yanlışı ayırt etme potansiyellerinin gelişimini zedeliyor.”
“Çocuklar, dijital ortam araçlarının tesiriyle şiddet ögelerine erken yaşlarda maruz kalıyor”
Aile içi şiddet ve akran zorbalığı durumlarında çocukların şiddetin direkt bir modülü olduğuna işaret eden Prof. Dr. Coşkun, şöyle devam etti:
“Günümüzde çocuklar dijital ortam araçlarının tesiriyle şiddet ögelerine erken yaşlarda maruz kalıyor. Televizyon ya da tablet fark etmeksizin ebeveyn denetimi olmadan ekran kullanımının zararlarından birisi de bu oluyor. Çocuklar bir müddet sonra şiddete karşı duyarsızlaşabiliyor ya da izlediklerini taklit ederek meselelerini çözmek için şiddeti bir araç olarak kullanıyor. Hasılı şiddete elverişli bir psiko-sosyal yapının varlığı kelam konusu. Bu nedenle ferdi uğraştan çok, eğitim yoluyla toplumsal çabaya yönelmek en kapsamlı tahlildir.”
“Çocuğun yüksek faydası gözetilmeli”
Dünyada da eğitimin farkındalığı artırdığı, anlayışı geliştirdiği ve proaktif tedbirleri teşvik ettiği için her türlü şiddeti önlemede güçlü bir araç olarak görüldüğünü belirten Prof. Dr. Coşkun, “Eğitim ortamlarında, şiddetle ilgili tüm çalışmalar ‘Çocuğun yüksek yararı’ gözetilerek yapılmalıdır. Bu nedenle şiddetle uğraşa ait kıymet ve maharetler okul öncesi devirden başlayarak her kademede öğrencilere kazandırılmalıdır. Eğitim kurumlarında farkındalık çalışmaları ve eğitim gereçleri, insanların şiddete ait davranışları belirlemesine, şiddetin kurbanlar üzerindeki tesirini anlamasına ve şiddetin hiçbir halde kabul edilemez olduğunu fark etmesine yardımcı olabilir” diye belirtti.
“Rehberlik servisleri daha tesirli hale getirilmeli”
Amerika’da yapılan araştırmaların, okullarda yapılan kimi düzenlemelerin şiddete ait farkındalığı artırdığını vurgulayan Prof. Dr. Coşkun, bu düzenlemeleri şöyle sıraladı:
“Rehberlik servislerinin daha tesirli hale getirilmesi ve süratli bir halde risk kümelerine giren öğrencilerin ve ailelerinin belirlenerek müdahale programlarının uygulanması.
Derslerde sağlıklı ilgi marifetlerini kazandırmaya odaklanılmasının şiddeti engellemede tesirli olduğu görülmektedir.
Çocuk ve gençlere yönelik olarak, kendini tanıma, his idaresi, bağlantı odaklı alaka mahareti, çatışma çözme, hudut koyma ve karşılıklı hürmet hususlarında tesirli önleyici rehberlik programlarının uygulanması gerekir. Bu marifetleri küçük yaştan itibaren öğretmek, gelecekte sağlıklı ve şiddet içermeyen münasebetlerin geliştirilmesine katkıda bulunabilir.
Unutmayalım ki son yıllarda öğretmenler de şiddet mağduru olarak bu toplumsal olgunun içerisinde yer almaktadır. Bu nedenle öğretmenlerin şiddet belirtilerini tanıma, uygun formda müdahale etme yahut mağdurları tesirli bir formda destekleme bilgi ve maharetlerini kazanmaları, rehberlik servisi ile işbirliği içinde çalışmaları sağlanmalıdır. Böylelikle şiddet odağındaki çocuk ve ailelerine ulaşmak daha kolay olacaktır.”
“Ebeveynler hangi tedbirleri almalı”
Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, ebeveynlerin tedbir alması gerektiğini belirterek alabilecekleri tedbirler konusunda ise şu tekliflerde bulundu:
- “Aileler çocuklarına cinsiyetçi ve akran baskısına neden olabilecek ziyan verici davranışların neler olduğunu anlatmalı. Bu davranışların neden onaylanmadığını ve kendisini bu davranışlardan nasıl koruyabileceğini açıklamak çok kıymetlidir.
- Çocuklar ve gençler, gelişim periyotlarının özelliklerine uygun olarak benmerkezci niyet yapısına sahip olabilirler. Bu nedenle empati hissinin aile içinde desteklenmesi gerekir.
- Oynadıkları oyunlarda şiddet ögeleri varsa aileler bunlar hakkında da konuşmalıdır. Bu tıp durumlarda yasaklamak her vakit tesirli bir tahlil olmayabilir. Yaşına uygun, olumlu maharetler kazanabileceği bilgisayar oyunları oynatılması sağlanmalıdır.
- Ebeveynler, çocuk ve gençlerin izledikleri programlara kimi vakit eşlik edebilir. Bu her vakit mümkün olmasa da sıkmayan, hudutları makul açık bir irtibatın çocuk ve gençlerin her vakit muhtaçlığı olduğunu unutmamalıdır.
- Çocukların kendileri ve akranları ile sağlıklı vakit geçirmeleri teşvik edilmelidir. Beslenme, oyun, uyku, ders çalışma, spor ya da farklı aktivitelerin haftalık bir nizam içerisinde olması çocukları riskli davranışlardan uzaklaştırır.
- Eğer çocuklarında şiddet eğilimi olduğunu düşünüyorlarsa kesinlikle okul rehberlik servisi ile bağlantıya geçip müşahedelerini ve tasalarını aktarmalıdır. Uzman takviyesi almaları, istenmeyen davranışları ortadan kaldırma konusunda yardımcı olacaktır.” (DHA)
|
“Rumca bilmeseler de Yunanistan’a gönderildiler”; Kayıp bir jenerasyonun kıssası ‘Mübadele’
|
